داکتر فیض الله نهال ایماق
بعضی بیر منبعلرگه کؤره، مولانا نینگ تورکی تیلیده گی اولوغ دیوانی و شونینگ دیک اونینگ
قلمیگه منسوب تورکی شعرلری تیلگه آلینه دی. سامی نیهات بانارلی «تورک ادبیاتی تاریخی» ده
یازیشیچه، مولانا اناتولی ده تورکی تیلیده بیر بویوک دیوان یره تگن. بو دیوان فارس تیلیده بؤلیب،
۲۰۰گه یقین تورکی بیتلر (غزل، قطعه، بیت و ملمع) شعرلرهم اونده عربی و یونانی تیلیدن علاوه،
موجود دیر. شونی آیتیش جایزکی، بو شعرلر حاضرگچه ایرانده باسیلیب چیققن دیوانگه کیریتیلمه
گن .
داکتر ح. محمد زاده صدیق «دوزگون» اؤزی نینگ مولویه مکتبی ده گی تورکی شعرلر کتابیده
بو نکته گه اورغو بیریب، شونده ی یازه دی:
بو دیوان ده گی اعلان قیلینگن برچه شعرلر خیرلی و عالیجناب انسانلر حقیده بؤلیب،
اونینگ تورت لیکلرینی، صوفی لر و درویشلر، ترجیع بند طرزده تضمین قیلیب، خانقاه لرده اجرا
ایتیشه دی. مولانا نینگ بیرقنچه لیریک شعرلری و غزللری عرب، فارس، تورک و ارمن تیللریده
ملمعات شکلیده، بیتیلگن. منه شونده ی شعرلردن نمونه کیلتیره میز :
یالغیز سینی سیورمن
دانی که من به عالم، یالغیز سینی سیور من
چون در برم نیایی، اندر غمت اؤلر من
من یار با وفایم، بر من جفا قیلور سن
گر تو مرا نخواهی، من خود سنی تیلر من
رویی چو ماه داری، من شاد دل از آنم
زان شکرین لبانت، بیر اؤپگه نی تیلر من
تو همچو شیر مستی، منیم قانیم ایچر سن
من چون سگان کویت، دنبال تو گیزر من
فرمای غمزه ات را، تا خون من نریزد
ورنه سینینگ ایلینگدن، من یارغیگه بارر من
هر دم بخشم گویی، بار کیت منیم یانیمدن
من روی سخت کرده، نزدیک تو تورر من
روزی نشست خواهم، یالغیز سینینگ قاشینگده
هم سن چاغیر ایچیرسن،هم من قمیز چلرمن
روزی که من نبینم، آنروی همچو ماهت
جانا! نشان کویت، از هر کسی سؤرر من
آن شب که خفته باشی، مست و خراب شاها
نوشین لبت به دندان، قی یی – قی یی توترمن
ماهی چو شمس تبریز، غیبت نمود، گفتند
از دیگری نپرسید، من سؤیله دیم آریر من
