عالِم اۉزی نینگ “حیاتي” تجربه‌سی بیلن اۉرتاقلشه‌دی!او ایتدی: کتابنی اۉقیگنیمده تاووقدېک ییغله‌دیم. مېن اوچ یاشیمده آدملر جوده‌ یېنگیل کۉرینردی، مېن بۉینیم بیلن یوریب، آپّاق آیده آدملر بیلن گپلشردیم. 100 ته کتاب اۉقیگنیمده، 100 ته کتاب اۉقیگنیمده طبیعتیمگه قَیته باشله‌دیم. شونده‌ی قیلیب، مېن قنچه‌لیک شفقتسیز و جاهل اېکنلیگیمنی انگله‌دیم و مېن باشقه‌لرگه نسبتاً مغرورلیک و اۉز-اۉزینی حرمت قیلیشدن اۉزیمنی دوالشیم کېره‌کلیگینی انگله‌دیم.و مېن کتاب خانه‌م نینگ چپ تامانیده قالگن مینگته کتابنی هم اۉقیشیم کېره‌کلیگینی انگله‌دیم.

کتاب: وقت نینگ قدری و سه‌قلنیشی
ایضاح: سوقرات دایم: بیلمه‌یمن، مېن اۉزیمنی بیلماقچیمن، دېگن.
همه‌ نرسه‌نی بیله‌من دېب اۉیله‌یدیگنلر حلیگچه طبیعت نینگ اولوغوارلیگینی، دنیا نینگ بې‌پایانلیگینی، عمان چوقورلیگینی بیلیشمه‌یدی! اولر جوده‌ احماق

Olim o’zining “hayotiy” tajribasi bilan o’rtoqlashadi!
U aytdi: Kitobni o‘qiganimda tovuqdek yig‘ladim. Men uch yoshimda odamlar juda yengil ko‘rinardi, men bo‘ynim bilan yurib, oppoq oyda odamlar bilan gaplashardim. 100 ta kitob o‘qiganimda, 100 ta kitob o‘qiganimda tabiatimga qayta boshladim. Shunday qilib, men qanchalik shafqatsiz va johil ekanligimni angladim va men boshqalarga nisbatan mag’rurlik va o’z-o’zini hurmat qilishdan o’zimni davolashim kerakligini angladim.
Va men kitob xonamning chap tomonida qolgan mingta kitobni ham o’qishim kerakligini angladim.